- เจ้าอาวาส
- น. ภิกษุได้รับแต่งตั้งให้เป็นใหญ่ในวัด ปกครองดูแลภิกษุสามเณร และศาสนสมบัติของวัดนั้น ; สมภารในกรณีภิกษุผู้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส มิดำรงตำแหน่งอื่นที่สูง มิได้รับสมณศักดิ์ใด ๆ ใช้คำว่า พระอธิการ นำหน้าชื่อ อาทิ เช่น พระอธิการมีบุญ หากเจ้าอาวาสดำรงตำแหน่งเจ้าคณะตำบล ยังไม่มีสมณศักดิ์อื่น ใช้คำ เจ้าอธิการ นำหน้าชื่อ ดังเช่น เจ้าอธิการมีบุญ เพื่อให้แตกต่างว่าการใช้ชื่อของภิกษุธรรมดาทั่วไป ที่ใช้ว่า พระภิกษุในการนำหน้าชื่อ เจ้าอาวาสดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอขึ้นไป ได้รับสมณศักดิ์ตั้งแต่พระครูขึ้นไป เมื่อลงนามจึงไม่ใช้คำว่า เจ้าอธิการ ใช้นามสมณศักดิ์ด้วย
n. abbot
Thai-English dictionary of Buddhist terms. 2013.
